http://www.kure.tv/kultur/119-tarih-aynasi/abdulhamidin-malvarliginin-elinden-alinisi/84-Bolum/57661/
Mustafa Armağan:
''Bir çek; yazılı üzeri, 15 Temmuz 1909, Selanik... Miktar kırkbinüçyüzyetmişbeşlirayetmişdokuzkuruş ve altında sade bir imza; Adülhamid, o kadar...''
''Bu yaklaşık iki buçuk ay önce 27 Nisan 1909'da tahttan indirilen Sultan Abdülhamid'in Osmanlı Bankasında bulunan elliiki bin dokuzyüz yetmişbeş liralık bir birikmiş mevduaın bir kısmı. Çek İstanbul'daki Osmanlı Bankası hesabından belirtilen miktarın Deutsche Bank'a ödenmesini emrediyor.''
Daha sonra; 'Alman hayranı' İttihatçılar, Deutsche Bank aracılığıyla icra ettikleri habis işlerini şu şekilde nihayete erdiriyorlar: Abdülhamid Han'ın Osmanlı Bankası'dan Deuthsche Bank'a zorla devrettirdikleri, şehzadeliğinde, çocukları için çalışarak kazandığı mal varlığına el koyarak...
Devletin şerefinin iki paralık olduğu bu hadiseler silsilesi, İttihatçıların hiç de ''milli'' olmadığının ve Osmanlı'nın sonunun 1923 sürecinde değil de 31 Mart sürecinde Abdülhamid Han'ın ve dolayısıyla Osmanlı'nın, kaderin dayattığı yenilgisiyle geldiğinin ispatıdır...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder